Cadeautje verpakt in prikkeldraad Greet Vonk - Et Emergo

Jaap is mijn gast in deze aflevering van onze podcast Cadeautje verpakt in prikkeldraad.

Toen Jaap 7 jaar was kwamen zijn moeder, zijn broertje en zijn oom om het leven bij een auto-ongeluk. Jaap flipte toen hij dat hoorde, maar snel daarna werd er niet meer over gesproken en ging het leven door. Binnen een jaar hertrouwde zijn vader en het lukte zijn stiefmoeder niet om aan te sluiten bij het verdriet en de emotionele ellende van Jaap.

Hij ontwikkelde steeds meer gedragsproblemen en werd uiteindelijk toen hij 14 jaar was uit huis geplaatst. Jaap kan nu, op latere leeftijd, zeggen dat de dingen die hem eerder in de weg stonden, hem op een gegeven moment zijn gaan helpen.

Na diverse banen en opleidingen te hebben gedaan, werkt Jaap nu als systeemtherapeut in de jeugdzorg.





In de podcast praten we onder andere over:



• Hoe het thuis ging nadat zijn moeder en broertje overleden

• Dat niemand in de gaten had hoe het met hem en zijn zusjes ging

• Dat hij en zijn oudste zus hun stiefmoeder afwezen ook al had ze wel goede intenties

• Dat zijn vader een harde werker was, maar niet emotioneel beschikbaar

• Dat zijn vader waarschijnlijk vaak ‘klem zat’ tussen zijn nieuwe vrouw en zijn kinderen

• Dat het allemaal nog ingewikkelder werd toen zijn vader met zijn nieuwe vrouw nog twee kinderen kreeg

• Hoe Jaap ontspoorde toen hij op de middelbare school zat en daardoor uiteindelijk uit huis werd geplaatst

• Dat de tijd in het gezinsvervangend tehuis niet goed is geweest voor zijn ontwikkeling; er was geen aandacht voor zijn trauma, alleen voor zijn gedrag

• Dat hij op zijn 17e jaar weer naar huis ging, maar dat het niet werkte

• Hoe hij ontdekte dat hij zelf het heft in handen moest nemen en daardoor opleidingen ging zoeken en volgen

• Dat zijn MBO-opleiding veel los maakte, hij hulp zocht bij het RIAGG, maar dat daar niet vond

• Hoe hij uiteindelijk wel de goede hulp vond en daarbij ook ontdekte waarom hij relaties altijd verprutste

• Hoe hij leerde met de shit, angst en twijfel in zijn leven om te gaan en mede daardoor ook steeds meer in zichzelf is gaan geloven

• Wat de opleiding tot systeemtherapeut allemaal voor hem heeft betekend

• Dat hij nu uitdraagt dat je eigenaar bent van wat je is overkomen en dat je ook eigenaar bent van de manier waarop je er mee om wilt gaan

• Dat hij nu niemand meer aanwijst als schuldige en tevreden is met wat hij allemaal heeft geleerd van en door de ellende in zijn leven

Wiesje Monster is mijn gast in deze aflevering van onze podcast Cadeautje verpakt in prikkeldraad.

Wiesje is psycholoog, maar heeft nauwelijks een loopbaan op kunnen bouwen doordat ze gedupeerde is van de toeslagenaffaire. Ze schaamde zich ontzettend en maakte zichzelf steeds onzichtbaarder.

Ze ontdekte ook dat haar cognitieve psychologische kennis haar niet echt hielp in het omgaan met alle ellende en emoties.

Door voor anderen iets te gaan betekenen vond ze zichzelf steeds meer terug en kwam ze uiteindelijk uit de ellende. Ze zet zich nu in voor Stichting Lotgenotencontact Kinderopvangtoeslagaffaire.


In de podcast praten we onder andere over:



• Het rapport Blind voor mens en recht dat is opgesteld door parlementaire enquêtecommissie Fraudebeleid en Dienstverlening.

• Dat ze het zo zwaar vond om vanzelfsprekende dingen niet aan haar kinderen te kunnen geven en dat ze geen mooi volwassen voorbeeld voor hen kon zijn

• Hoe vernederend en schaamtevol zij het vond om in de schuldsanering te belanden

• Dat brieven van de belastingdienst nog steeds sterk kunnen triggeren

• Dat het een opluchting was dat ze erkenning kreeg, maar dat ze zeer teleurgesteld is betreffende de afhandeling van alle geleden schade

• Hoe ze nu in haar werk bij Stichting Lotgenotencontact ervaart hoeveel mooie bevlogen en capabele mensen zoveel shit hebben meegemaakt en hoe die van veel maatschappelijke waarde kunnen zijn

• Dat ze kritisch is op de reguliere gezondheidszorg als het gaat over emotioneel herstel

• Hoe haar onbevangenheid verdween

• Hoe ze zichzelf door alle ellende steeds beter leerde en leert kennen

• Wat emotioneel herstel voor haar betekent en hoe ze daar zelf mee om is gegaan en nu gaat

• Dat ze ten behoeve van gedupeerden van de toeslagenaffaire een podcast met Et Emergo gaat maken over emotioneel herstel en PostTraumatische Groei

• Dat ze het perspectief van PTG zo mooi vindt. Dat je na bezwijken, overleven en herstel ook echt kunt groeien

• Dat ze in de diepte ook dingen tegenkwam die heel mooi waren

• Wat ze zelf allemaal leerde van de enorm ellendige periode

Mathilda van den Hof is mijn gast in deze aflevering van onze podcast Cadeautje verpakt in prikkeldraad.

Terwijl de joodse opa en oma van Mathilda op hun onderduikadres werden opgepakt, trok de buurvrouw de kinderwagen die in de tuin stond door de heg. Daarmee redde ze het leven van de twaalf weken oude baby Tina, de moeder van Mathilda. Drie maanden later werden haar opa en oma direct na aankomst in vernietigingskamp Sobibor vergast.

Het trauma dat Tina hieraan overhield, blijkt ook zijn weerslag te hebben op het leven van haar dochter Mathilda.

Na haar scheiding bleef Mathilda 7 jaar alleen en ging aan de slag met haar intergenerationele trauma en kan nu haar leven uiteindelijk leven zoals zij dat wil.

Mathilda heeft inmiddels haar eigen organisatie- en adviesbureau en schreef het boek 'Wat is haar naam?'


In de podcast praten we onder andere over:



• Hoe haar moeder opgroeide in een christelijk gezin en op haar 12e ontdekte dat haar ouders haar pleegouders waren

• Dat Mathilda zich verantwoordelijk voelde voor het geluk van haar moeder en al op jonge leeftijd voor haar moeder ‘ging zorgen’

• Dat haar moeder een muur om zich heen had en vroeger ook vaak niet de moeder was die Mathilda zich had gewenst

• Dat Mathilda de verlatingsangst van haar moeder heeft geërfd en dat dat haar veel problemen gaf in relaties

• Dat ze na haar scheiding aan de slag ging met haar problemen. Dat dat een intens proces was, maar dat ze haar scheiding nu ziet als haar grootste cadeautje verpakt in prikkeldraad

• Hoe het haar lukte om met de pijn om te gaan

• Dat een intergenerationeel trauma veel invloed heeft, maar dat je altijd een keuze hebt

• Dat ze door haar proces steeds meer ontdekte wat ze nu eigenlijk ten diepste wil

• Dat ze nu het leven leeft wat zij wil en dat wat anderen van haar vinden haar niet meer zo veel interesseert

• Dat de taal die je gebruikt belangrijk is: ‘ben je door je verleden belast of heeft het je gevormd?’

• Dat ze kortgeleden haar baan heeft opgezegd, ook al voelt dat nog best eng

• Hoe haar reis met haar moeder naar Sobibor en naar Israël hen dichter bij elkaar bracht en dat alles toen gezegd kon worden

• Dat ze nu haar moeder kan zien voor wie ze is

Friso van Doesburg is mijn gast in deze aflevering van onze podcast Cadeautje verpakt in prikkeldraad.

Friso werd, voor hem totaal onverwachts, als 11-jarig jongetje uit huis geplaatst. Zijn leven veranderde van de ene op de andere dag totaal. Hij miste zijn moeder, haar liefde en de huiselijke sfeer enorm ook al wist hij dat het thuis zeker niet ideaal was.

Friso verbleef tot zijn 18e op meer dan 10 verschillende plekken. Sommige plekken waren fijn, maar velen ook niet. Hij was onvoorbereid en belandde na zijn 18e in een diep dal en werd uiteindelijk zelfs drugsdealer om zichzelf te kunnen handhaven.

Uiteindelijk lukte het hem op een gegeven moment om te kiezen voor ‘een nieuw’ leven en vanaf dat moment bouwde hij een mooi leven en goede loopbaan op.

Hij is nu trainer en spreker voor jeugdzorgprofessionals en schreef het boek ‘Uit huis’.



In de podcast praten we onder andere over:



• Hoe zijn leven veranderde na zijn uithuisplaatsing

• Dat hij het er achteraf mee eens is dat hij uit huis werd geplaatst, omdat het thuis heel verstikkend voor hem was

• Dat hij eigenlijk van de ene onveilige plek in de andere onveilige plek belandde

• Dat hij opeens elke dag allemaal taken moest doen om zijn moeder 10 minuten extra te mogen bellen

• Hoe hij in de drugswereld belandde en het hem uiteindelijk toch lukte om daaruit te stappen en een nieuw leven op te bouwen

• Dat ‘Jeugdzorg’ hem altijd bleef achtervolgen en dat hij daar zijn werk van maakte

• Waar hij in zijn trainingen aandacht aan geeft om de jeugdzorg zinvoller en adequater te maken

• Dat er in de (jeugd)zorg vooral aandacht is voor omstandigheden en veel te weinig voor welzijn en groei

• Dat 80% van de jongeren na hun 18e jaar afhankelijk blijven van zorg

• Zijn droom betreffende de jeugdzorg

• Dat het logisch is dat je je zo nu en dan slecht voelt en dat we dat meer moeten normaliseren

Marianne Verkleij is mijn gast in deze aflevering van onze podcast Cadeautje verpakt in prikkeldraad.

Mariannes jongste dochter werd geboren met microcefalie. Dat is een aandoening waarbij de hersenen niet volgroeid zijn. Het perspectief was totaal onduidelijk en hun leven werd meteen een rollercoaster. Hun dochter is nu 21 jaar en heeft 24/7 zorg nodig.

Marianne was projectmanager en het lukte haar met veel vallen en opstaan om ‘alles’ goed te regelen. Hun leven is nu in rustiger vaarwater terecht gekomen en Marianne constateert nu ook dat de ellende haar ook veel rijkdom heeft opgeleverd.

Marianne besloot een aantal jaren geleden haar werk te maken van het regelwerk rondom mantelzorg en WLZ-zorg en ze is nu mantelzorgmakelaar en cliëntondersteuner.





In de podcast praten we onder andere over:



• Hoe hun leven veranderde nadat hun jongste dochter werd geboren

• Dat ze eigenlijk 2 levens leidt. Haar eigen leven en daarnaast baant ze het pad voor haar jongste dochter

• Hoe ze de eerste jaren na de geboorte van hun jongste in een overlevingsstand leefden om alle ballen in de lucht te houden

• Dat het een eenzame zoektocht was om alles rondom haar dochters goed geregeld te krijgen

• Dat ze veel last had van bepaalde overtuigingen zoals ‘ik doe er niet toe’ en ‘ik doe het niet goed’

• Dat ze regelmatig de wanhoop nabij was en echt niet meer wist wat ze moest doen

• Welke hulp ze zocht om uiteindelijk zelf sterker uit de strijd te komen

• Dat ze door het invullen van de PTG-Vragenlijst bij onze workshop zich bewust werd van haar eigen ontwikkeling en ontroering en diepe dankbaarheid voelde

• Dat ze aanraadt om te praten als je het moeilijk hebt. In ieder geval met jezelf

• Hoe haar Plan van Aanpak het voorbeeld bij de gemeente werd nadat de jeugdzorg werd overgeheveld naar de gemeente

• Dat ze in een ziekenhuis werkte in een ICT-omgeving, maar ze gooide haar roer om!

• Dat zij anderen nu de ‘eenzame hulp-zoektocht’ kan besparen door haar huidige werk, waarbij zij zich ook echt in kan leven

• Wat zij in haar rol als mantelzorger en cliëntondersteuner precies doet

• Dat ze merkt dat slachtofferschap niet werkt. Hoe meer iemand daarin gaat zitten, des te meer alles een moeras wordt

• Dat zij empathisch én objectief kan luisteren naar mensen en daardoor de zorgvraag vaak snel nauwkeurig kan benoemen

• Dat mantelzorg een hele beladen kant heeft, maar ook een hele mooie liefdevolle kant

Josine van Paassen is mijn gast in deze aflevering van onze podcast Cadeautje verpakt in prikkeldraad.

Josine heeft de erfelijke aandoening Syndroom van Ehlers-Danlos. Dat is een ziekte waarbij je bindweefsel niet sterk is en steeds meer verdwijnt. Bindweefsel zit overal in ons lichaam waar steun gegeven moet worden en ze heeft daarom overal klachten. Ze is daarom bij meer dan 10 verschillende specialisten onder behandeling.

Josine heeft na de diagnose een half jaar revalidatie gevolgd en moest vrijwel alle bewegingen opnieuw en anders leren. Ze kan nu weer sporten en dat geeft haar zowel fysiek als mentaal echt veel kracht. Ondanks dat ze patiënt is, wil ze zichzelf daarmee niet identificeren.



In de podcast praten we onder andere over:



• Hoe zij onze podcast Cadeautje verpakt in prikkeldraad op het spoor kwam en meteen naar alle afleveringen ging luisteren

• Dat ze zich sterk herkende in het gedachtegoed PTG en geïnspireerd werd door de verhalen van anderen

• Dat ze altijd veel sportte en steeds meer blessures kreeg vanwege haar ziekte

• Hoe belangrijk sport voor haar was en dat ze dus enorm baalde dat dat in eerste instantie nooit meer leek te kunnen

• Dat ze na een half jaar revalidatie voorzichtig weer begon te sporten en dat dat haar veel brengt

• Dat zij haar eigen casemanager is en dat ze zelf overlegt met meer dan 10 specialisten

• Dat ze door haar ziekte moest leren om hulp te vragen en kwetsbaar te zijn en dat ze dat knap lastig vond

• Dat kwetsbaar mogen zijn nu voelt als een enorme verrijking doordat ze veel intensere relaties met anderen heeft gekregen

• Dat ze zelf ervaart hoe belangrijk sporten is als je een chronische ziekte of beperking hebt en dat ze daar nu in haar werk mee bezig is voor anderen

• Hoe ze omgaat met haar label als patiënt, terwijl ze dat zelf niet helemaal zo ziet

• Hoe ze oog heeft voor haar kracht, zichzelf uitdaagt en ook luistert naar de signalen van haar lichaam

• Hoe het identiteitsverhaal van wel of niet patiënt zijn steeds minder belangrijk is geworden

• Hoe ze omgaat met verdriet en baalmomenten